Eerste kerstdag 2020! Het was heel gezellig bij mijn ouders. Mijn zus was er ook. En we hebben veel gepraat, naar muziek geluisterd, naar filmpjes gekeken, heerlijk gegeten. Maar toch voelt het niet goed. Van tijd tot tijd dwaalden mijn gedachten af. Ik voel me heel schuldig. Schuldig dat ik zit te feesten met mijn vader en moeder en zus, terwijl ik eigenlijk weet dat het niet m’n vader, moeder en zus zijn. De tranen biggelden over m’n wangen toen ik naar huis reed, omdat het zo ontzettend verkeerd voelt. Daar kwam nog bij dat ik vanavond op een tijdstip dat ik met heel andere dingen bezig was, ineens een mailtje ontvang dat ik een boek besteld heb bij Amazon over schaken, terwijl mijn zus daar vanmiddag naar heeft gekeken op haar telefoon. Ik heb dat boek absoluut niet besteld. Tis niet de eerste keer dat er zoiets gebeurt, en ik verdenk iedere keer mijn zus. Een andere keer kreeg ik een wachtwoordresetmailtje omdat iemand blijkbaar mijn e-mailadres in had gevoerd en op wachtwoord reset had gedrukt. Toen was het mijn hotmail account. Zeer vreemd! En m’n zus ontkent glashard, maar dat soort gedrag ken ik nu onderhand wel. Dat zag ik ook bij iemand van m’n werk die ook overgenomen was. Die heeft me wel zo verraden en bedrogen met heel haar trukendoos. Zoals ik al zei: ik word behandeld, maar niet alleen meer door mensen binnen de GGz, maar nu door gerichte targets die over worden genomen door deze entiteiten of aliens of demonen of djinns, hoe je ze ook wil noemen, het boeit me niet eens meer. Volgens mij communiceren ze ’s nachts met hun leiding, want ze zijn streng gecontroleerd, en krijgen een soort opdrachten mee, precies zoals men binnen de GGz door psychiaters wordt aangestuurd, want die zijn eindverantwoordelijk. En ze werken samen met de behandelstaf binnen de GGz, waarin deze entiteiten geïnfiltreerd zijn.
Verder heb ik een gift van m’n ouders gekregen, en ook dit voelt zeer slecht. Want ze hebben het recht niet om het geld van mijn ouders uit te geven, ook al doen ze nu alsof ze m’n ouders zijn. Ik kan het ook niet aannemen, dus ik ga het terugstorten. Het voelt gewoon zó verkeerd! Morgen zouden we naar Utrecht gaan om Kerst te vieren met m’n broer en z’n familie. Maar ook dat voelt niet goed nu. Het is zo raar eigenlijk. Ze doen precies als m’n ouders en zus, maar de energie is totaal anders. M’n vader praat maar eindeloos door. Dr komt geen eind aan z’n energie, hij raakt niet moegepraat, en dat herken ik zo van toen ik klaar was met m’n klinische therapie. Toen zat ik in m’n agressie, en ja, dan raak je ook niet moe, dan heb je eindeloze energie. Je bent dan eigenlijk een energieparasiet, die constant anderen hun energie rooft. Deze entiteiten zitten ook in hun agressie, alleen ze acteren de rollen van m’n ouders en zus, want ze hebben precies hun herinneringen.
Als ik m’n moeder een knuffel geef, dan houdt ze met haar mond steeds bewust erg afstand van m’n gezicht. Komt heel vreemd over. Ze zegt dat het vanwege de corona is, maar volgens mij zit ze gericht haar mond van m’n ogen te houden. Als deze draken je over willen nemen, prikken ze wellicht met hun geshapeshifte tong volgens mij in je linkeroog, en zo vergiftigen ze je, waardoor je één van hen wordt. Internet staat vol met celebrities met een blauw oog of met een bloedvlek in hun oog. Al deze mensen zijn overgenomen. Maar ze kunnen het kapotte oog verbergen met hun shapeshifting. Denk aan de Antichrist in de Bijbel, die een fatale hoofdwond heeft, die genas. Alleen ze verbergen dit kapotte oog niet altijd, omdat ze juist willen dat de mensheid er achter komt. In feite is het één groot spel wat we hier spelen, en iedereen heeft z’n rol. Wij zijn de helden die het verhaal bekend moeten maken aan de wereld! Als je de Christus-energie laat zien, dan raken ze je niet aan. Dus deze Antichristus entiteiten hebben net als de Satanische en de Luciferische entiteiten de taak om je gedrag in goede banen te leiden, en je ontwikkeling te katalyseren. En de laatste stap van de ontwikkeling is om psychisch dood te gaan (de dood van het ego) en alle dingen die je aan het leven binden op te zeggen om je voor de volle 100% in te zetten als dienaar van Christus. Hun taak is om je daarin verder te ‘begeleiden’ onder de dreiging van dat jij of je vrienden/familie worden overgenomen.
Het voelt ook absoluut niet goed meer om vlees te eten. Er zit een walgelijke industrie achter. Tja, dat is wat je niet merkt als het er zo lekker uit ziet op je bord, maar het gaat me gewoon steeds meer tegenstaan. Het voelt niet goed meer. En ik merk dat als ik het laat staan, ik waarschijnlijk dichter bij mezelf sta. Soms heb je gewoon een hoop dingen waar je aan mee doet, zonder dat je er eigenlijk bij nadenkt. Maar is het eigenlijk gewoon walgelijk wat je doet! Het is een soort zuivering van alles wat immoreel is aan jezelf, waar ik in zit. Al kan ik wel inzien dat immoreel worden een noodzakelijke stap in je ontwikkeling is (‘blackening’ noemt men het in alchemie). Je leert er de wereld door kennen, maar als je dan bewust wordt van wat je eigenlijk aan het doen bent, dan ga je van zo immoreel als mogelijk naar zo moreel mogelijk (‘whitening’ in alchemie). Dat is een hele transformatie. Dat gaat niet van de één op de andere dag. Maar je hebt er echt de ander voor nodig die je de spiegel voorhoudt, dat is wat bewustwording ook is. En het gaat niet zonder lijden. Men spreekt soms wel over ‘the dark night of the soul’ met daarna een wedergeboorte. Dat is bij mij eigenlijk begonnen toen ik de dingen ging delen die ik weet, waar ik me de afgelopen jaren mee had volgepropt, intellectueel gezien. Ik heb op dat moment al m’n harde schijven van m’n computer gewist. Alle muziek die ik had gecomponeerd. Alle foto’s die ik had gemaakt! Alle magazines die ik had vormgegeven. Alle films die ik had gedownload. Maar ook heel veel herinneringen en mooie momenten die ik had met mijn familie en vrienden. Ik heb het allemaal verwijderd. Het zit toch in mijn hart! In eerste instantie verwijderde ik alles uit angst dat een ander er mee zou gaan kapen, maar sindsdien deel ik alles wat er op me hart ligt, door artikelen te schrijven. Voor de meeste mensen zal het zeker gek overkomen, maar wie enigszins z’n huiswerk heeft gedaan en de wereld gebalanceerd bekijkt, zal het alleen maar kunnen begrijpen. Want deze wereld is niet zo mooi als hij soms lijkt. Het is een ontzettend leugenachtige wereld! Niks van wat je te horen krijgt op een dag is waar. En dan het feit dat je overal constant energie aan moet toevoegen om het in dezelfde staat te houden. Anders takelt het af. De entropie. Het is eigenlijk bizar. En heel veel mensen lijden! En dit is ook noodzakelijk om te groeien. Als het groeien ten koste van anderen is, dan hoeft het voor mij niet, dat heb ik wel gekend in mijn leven, maar dat is absoluut verleden tijd. En als het krimpen is ten koste van mezelf, dan hoeft het voor mij ook niet. Al trap ik daar steeds nog maar in. Maar dat voelt wel zo benauwend. Dan heb ik zin om alles bij elkaar te vloeken en uit te breken. En dat mag er dan weer niet zijn, als ik onder de mensen ben. Een zeer vervelend probleem. De bedoeling van ‘the dark night of the soul’ is dat je op jezelf gaat vertrouwen doordat je jezelf helemaal onderdompelt in de pijn, en je jezelf de toestemming geeft om er te mogen zijn, in al je schoonheid en lelijkheid. Het is het herboren worden en je kracht terug vinden. Maar helaas gaat dat opbouwende gedeelte niet meer gebeuren bij mij!
Tweede kerstdag 2020. Wat een contrast tussen gisteren en vandaag. Maar ik heb de goede beslissing gemaakt, door niet mee te gaan naar Utrecht! Ik laat me niet voor de gek houden door overgenomen drones zonder eigen identiteit, al doen ze nog zo lief en aardig. En dat laatste is wel het moeilijkste van de hele situatie!
Vrolijk kerstfeest allemaal!
