Veel mensen denken dat een psychose een hersenziekte is. Maar in mijn geval was het gecombineerd met persoonlijkheidsproblematiek en was er niks kapot in m’n hersenen, maar gaat het om de manier waarop ik met mijn en anderen hun emoties omging. Ik heb door mijn therapeutische verleden mezelf goed leren kennen. Het was nooit de bedoeling dat ik een psychotische kwetsbaarheid kreeg, maar het was het gevolg van het over het hoofd zien van een trauma door mijn toenmalige therapeuten. Door een deeltijdtherapie die ik deed (vijf middagen per week), kwam ik weer oog in oog te staan met mijn trauma en dat maakte me kapot, terwijl ik daarvoor van binnen heel agressief tegen het trauma vocht om het niet te erkennen. Deze agressieve fantasieën werden me geleerd in een klinische therapie. De reden dat het voor die therapeuten niet duidelijk was dat ik dat trauma had (angst om vernietigd te worden) was omdat ik in die klinische therapie alleen maar had gesproken over een ander gerelateerd trauma. Door de deeltijdtherapie werd mijn angst om vernietigd te worden werkelijkheid. Sindsdien had ik een psychotische kwetsbaarheid.

Door latere begeleiding/therapie is mijn psychotische kwetsbaarheid nu omgezet in een angststoornis, en deze site is dan ook een manier om de angst om mij zelf te laten zien, te overwinnen. Wel doen mijn ideeën over deze wereld nogal psychotisch aan. Mensen denken aan de onderwerpen waar je het over hebt, te kunnen concluderen of je psychotisch bent. Psychiaters maken zich hier ook schuldig aan. Als ik bijvoorbeeld zou zeggen dat ik boodschappen ‘ontvang’ uit mijn omgeving, dan zeggen ze: je bent psychotisch! Terwijl het juist de manier is waarop God en God in anderen communiceert met mensen. Ook als ik betekenis geef aan dingen, waar de psychiater geen betekenis in ziet, wordt er gezegd: je bent psychotisch. Maar wie zegt dat niks betekenis heeft in je omgeving? Een mens heeft twee hersenhelften. De linker ziet meer details, terwijl de rechter de grote lijn in de gaten houdt. Veel mensen zijn tegenwoordig overwegend linkerhersenhelft dominant. Dit betekent dat zij overwegend een bewustzijnsstroom hebben die van binnen naar buiten werkt. Om dit in balans te krijgen, moeten zij als het ware meer naar de ander leren luisteren, of die nu positief of negatief naar hen zijn. Hierdoor kunnen zij naar binnen leren kijken en een bewustzijnsstroom integreren die van buiten naar binnen werkt, waardoor het wat meer in balans komt. Het logische gevolg is dan dat je ook meer gaat nadenken over de aard van de werkelijkheid omdat de dominante informatie op dit moment in media en onderwijs heel linkerhersenhelft dominant is. Je gaat dan beseffen dat de meeste dingen niet waar zijn, met jezelf als levende bewijs. De werkelijkheid is veelomvattender dan mensen denken, en er is naast een materiële component ook een spirituele component. Heel veel mensen houden een hoop tegenstrijdige ideeën die ze aanhangen, maar ik heb altijd zo consistent mogelijk willen zijn, en heb mezelf ontzettend gedeconditioneerd door bij alles vragen te stellen. Dit is een kwestie van recht afgaan op waar je het minst graag wil kijken. Dit is de manier om angsten te overwinnen en om te leren over de aard van de werkelijkheid.

De realiteit heeft 2 componenten, een zichtbaar deel en een onzichtbaar deel. Er zijn ontzettend veel geheimen op deze wereld. Alleen al dat de elite in allerlei geheime genootschappen zitten zoals bijvoorbeeld de Vrijmetselarij, is hier bewijs van. Obama is ook 33e orde Vrijmetselarij, en je vraagt je toch af wat hij voor informatie tot zich heeft genomen op de verschillende niveaus. Mensen die naarbinnen kunnen kijken in zichzelf, maken contact met deze onzichtbare wereld, en gaan automatisch zoeken naar deze geheime info, waar ze zo’n honger naar hebben. Deze verschijnselen zijn niet minder echt, dan het zichtbare gedeelte van de werkelijkheid, al blijft het ook soms speculatie. Wat psychotische mensen psychotisch maakt is dat ze bang voor worden van deze verschijnselen, maar het zien van het onzichtbare gedeelte van de werkelijkheid (door studie verkregen) is eigenlijk de normale toestand van de mensheid. Helaas is de mensheid op dit moment ver weg van het zien van dit onzichtbare gedeelte van de werkelijkheid, omdat zij gehersenspoeld is door onjuiste materialistische informatie. Een voorbeeld hiervan is dat bewustzijn een product is van de hersenen, en dat wij allemaal afgezonderd van elkaar zijn. Dit komt door de psychische toestand van verdringing en het ego dat nog niet volledig is doorgewerkt en losgelaten. Je kunt het ego alleen loslaten als het zich eerst goed ontwikkeld heeft, maar psychotische mensen hebben dit vaak onder dwang gedaan door nare ervaringen in de kindertijd bijvoorbeeld. Dat zorgt ervoor dat ze angst ervaren voor de onderwerpen waar zij zich op richten. Maar er zijn ook mensen die wel een gezonde ego-ontwikkeling hebben gehad, en het ego loslaten, en dan spiritualiseert hun toestand als het ware, wat eigenlijk een geavanceerde psychische staat is. En die mensen praten over dezelfde onderwerpen.

Het zwartmaken van mensen die psychotisch zijn of zijn geweest, gebeurt veel. Vaak kunnen psychotische mensen hun verhaal niet op een coherente manier naar buiten brengen en praten ze over zulke extreme dingen, dat hulpverleners het etiket ‘psychotisch’ er op plakken, als in: “Jij ziet de realiteit niet en ik wel!” Maar de psychiater heeft vaak het onvermogen of de onwil om het onzichtbare gedeelte van de realiteit te onderzoeken en vanuit die positie stellen zij de diagnose. De diagnose zegt dus ook iets over de psychiater. Ik zou er maar niet te zeker van zijn dat de dingen die psychotische mensen zeggen, niet over dezelfde realiteit gaan als waar de psychiater in zit, want het IS dezelfde realiteit. Sommige mensen hebben gewoon extreme dingen meegemaakt. Meestal is het zeggen dat iemand psychotisch is een manier om iemands militante manier van dingen naar buiten gooien te controleren. Ook bepaalde bekende mensen worden gebruikt door de heersende machten om mensen die de corruptheid van de heersende machten bloot leggen, zwart te maken, door te zeggen dat ze schizofreen of psychotisch zijn, wat natuurlijk zeer walgelijk is.

Ik heb dus ook een psychotische kwetsbaarheid gehad, maar heb nu enkel een angststoornis. Dit komt door de behandeling die ik de laatste jaren gehad heb. Door het expres herhalen van de gedragingen die mij kwetsten door mijn omgeving, werd ik langzaamaan gehard voor deze gedragingen van anderen, en heb ik nu niet langer deze kwetsbaarheid. De kwetsbaarheid die er voor in de plaats is gekomen, is een angststoornis, een algemene angst om mezelf en mijn boosheid te laten zien. Verder zit ik behoorlijk in een emotionele gevangenis. Hier moet ik helaas mee leven.

Mijn behandelteam instrueerde bij gebrek aan activiteitenbegeleiders met agogische kwaliteiten zelfs mensen met wie ik optrok die niet bevoegd waren om te behandelen. Blijkbaar was het heel belangrijk om mij te behandelen. Werkt de GGz zo? Terwijl ze het ondertussen in alle toonaarden ontkennen en zeggen dat je psychotisch bent? Later wist ik dat ze dit zeiden om mij te harden en dat ik hier alleen maar sterker door werd. Pas later groeide het wantrouwen dat er meer aan de hand was, toen er triggers kwamen over aliens, door mensen die niks meer met de GGz te maken hadden, net nadat ik er over ging praten met mijn behandelaar. Terwijl ik daarvoor nooit zulke triggers tegenkwam. Het leek dus dat de triggers zich gingen verplaatsen naar de mensen buiten de GGz. Bij wanen wordt vaak gezegd dat de patiënt bepaalde triggers verkeerd interpreteert. En dat kan goed, maar wat wel duidelijk is, dat anderen deze triggers soms expres, soms niet expres verzorgen.

In die tijd dat ik psychotisch was, kon ik erg goed integratief denken, en heb ik ontzettend veel boeken verslonden, waardoor ik een en ander over het onzichtbare gedeelte van de werkelijkheid weet, en mijn conclusie is dat niets is wat het lijkt. In de boeken van David Icke (zie Inleiding) las ik over het vele bewijs voor de aanwezigheid van aliens. Doordat ik wist dat deze ‘aliens’ geïnfiltreerd waren op hoge posities in de maatschappij, maakte ik de optelsom dat ze ook in de GGz geïnfiltreerd waren. Ze hebben hun eigen netwerken van overgenomen mensen waar ze mee communiceren om bepaalde targets te ‘behandelen’, want daar komt het op neer. Ze willen ervoor zorgen dat je je ontwikkelt onder invloed van hun negativiteit. Wie zich wil ontwikkelen, heeft frictie nodig, daar komt het op neer. Dus deze ‘aliens’ verzorgen expres triggers om je aan te sporen om je te ontwikkelen. In mijn eerste artikel Conclusie van… beschrijf ik in welke groepen deze entiteiten in te delen zijn. De Lucifer en Satan groepen zijn in feite niet kwaadaardig, al komen ze voor de onontwikkelde geest wel zo over. Echter, de Antichristus groep is wel kwaadaardig, en doodt echt mensen door hun lichamen over te nemen, en laat dat net degene zijn die ik tegenover me heb, doordat ik Lucifer en Satan al overwonnen heb, denken ze. Wat ze niet beseffen is dat de expansie die bij Lucifer hoort, niet meer dan een herinnering is voor mij van wat ik in de therapieën heb ervaren, toen ik in mijn opgeblazen agressieve toestand zat. Want de functie van deze expansie is om overeind te blijven tijdens de compressie die Satan en de Antichristus op je afvuren, en dat is dus mij niet gelukt. En daarom vind ik dat ze mij met rust moeten laten. Het doet me pijn, dat ze toch doorgaan ondanks mijn gebrek aan focus en vertrouwen. En het doet me vooral pijn, dat ik steeds meer van de mensen om mij heen moet missen. Ik krijg het idee dat het mijn schuld is, dat dit gebeurde, al heb ik ze het leven niet ontnomen. Maar wel indirect, doordat ik me lang stil heb gehouden.

Triggers kunnen ook niet expres of niet bewust plaatsvinden. Wat de linkerhersenhelft dominante persoon zegt, dat al deze triggers toeval zijn, gaat absoluut niet op. Dan faal je gewoon de grote lijn te zien, en richt je je op details die afgezonderd van elkaar zijn. En dat is een beeld dat niet in balans is. Ik verklaar triggers door het idee dat we allemaal portalen zijn voor beïnvloeding vanuit de spirituele dimensie, en we allemaal min of meer de wil van entiteiten uitvoeren die rond ons hangen in de astrale dimensie. Het ego geeft ons dan het gevoel dat ons gedrag in onszelf origineerde, terwijl dit dus niet het geval is, maar het ons ingegeven werd door onzichtbare entiteiten. Ook gedachtes origineren niet in onszelf maar worden ons ingegeven door deze entiteiten. Lees hiervoor ook Rudolf Steiner. De Lucifer en Satan entiteiten werken bij ons allemaal in onze gedragingen door. Wil je de invloed van deze twee groepen entiteiten doorbreken, dan zul je precies de middenweg tussen deze tegengestelde uitersten moeten bewandelen, de weg van Christus, die confronterende liefde geeft aan deze Lucifer en Satan entiteiten en ze zo de mogelijkheid geeft om zich te ontwikkelen. Maar Christus krijgt een uitdaging in de Antichristus entiteiten, die doorwerken in overgenomen lichamen van mensen die rondlopen op straat, en die binnen proberen te dringen in je eigen vriendenkring, als ze je in het oog krijgen. Deze entiteiten dienen niet met liefde benaderd te worden, maar met het zwaard van Michael/Christus. Laat deze entiteiten niks toe, want ze pakken alles van wat je ze toelaat!