Na eerst een update toegevoegd te hebben aan mijn artikel Vrijdenkers over de Maan, heb ik toch maar besloten om van deze toevoeging een nieuw artikel te maken. Want er volgden nog enkele toevoegingen. Het loont om mijn artikel Vrijdenkers over de Maan te lezen, en het werk van YouTubers Godgevlamste en Vibes of Cosmos te bestuderen.
Ik weet nu zeker dat de echte kaart van onze platte Aarde in het werk van Vibes of Cosmos naar voren komt, want ik heb de standaard Platte Aarde-kaart (de azimuthal equidistant projectie) er naastgehouden, en de Maan geeft duidelijk een flink vervormde versie van deze kaart weer. Extra land is er ook, maar dat ligt vermoedelijk buiten het bereik van onze zon, die misschien elke zoveel jaar een stuk opschuift op de gehele cirkel. In de video van Ewaranon, getiteld: ‘The Lost History of the Flat Earth’, wordt dit op het eind helemaal uitgelegd. Antarctica is dan het land wat buiten het bereik van onze zon ligt, zoals ik die hier aangegeven heb. En er zijn nog wat andere stukken land. Koop hier de Atlaskaart van Vibes of Cosmos en hier het boek, waarin hij uitlegt hoe de Maan een live röntgenprojectie is van onze Platte Aarde. Zeker de moeite waard. Maar betekent het dat het Krater Aarde verhaal van Godgevlamste niet waar is? Misschien gedeeltelijk! Mijn poging om de continenten aan te geven in mijn eerdere artikel over de Maan Vrijdenkers over de Maan is waarschijnlijk niet waar, op Antarctica na.
Het kan goed zijn dat de ronde krater die Godgevlamste steeds laat zien met de Hereford kaart, een kaart is van hoe de Aarde er voor de Vloed uitzag, en dat dit inderdaad het werk is van “de parasiet” zoals hij die beschrijft (die vermoedelijk de Satanische entiteiten zijn, die het karmisch gevolg zijn van het, in de ontwikkeling van de mensheid, nu te ver geëxpandeerde Luciferbewustzijn). Dat zou dus betekenen dat deze Hereford kaart geen kaart van de krater is, maar wellicht van het andere deel van de Aarde, waar de zon nu niet schijnt (kijk de film van Ewaranon), ‘Antarctica’ dus + nog wat stukken land, (Alles wat ik op deze afbeelding geel gecontourd heb). Als je deze namelijk op z’n kant bekijkt (bekijk hier het origineel zonder gele contouren) zie je vaag de vormen van het water op de Hereford kaart. Ook de grote landtong die rechts op de Hereford kaart is weergegeven, ziet men dan terug, al is de landtong van Antarctica in het echt veel langer dan we op de hedendaagse afbeelding van Antarctica op Google Maps kunnen zien. En verschillende stukken land zijn ook ondergelopen, zo te zien. Maar ik geef toe, dat dit geen erg sterk bewijs is.
De maan geeft waarschijnlijk een totale röntgenprojectie van de Aarde weer. En die bestaat na de Vloed uit wat wij kennen als bewoond Aardegebied, en een enorme Antarctica, die niet te bereiken meer is door de zon + nog wat extra stukken land. De vraag is of de verplaatsing van de zon een natuurlijk klokachtig proces is, zoals Ewaranon in ‘The Lost History of Flat Earth’ aangeeft, of dat er door de controllers (de parasiet) moedwillig dingen veranderd zijn, bijvoorbeeld door het energieveld te hebben veranderd en de lichtbron (de zon). Verschillende mensen hebben het namelijk over Zonnesimulatoren en ondersteunen dit met foto’s waar een tweede zon zichtbaar op is.
Godgevlamste beschrijft in zijn video’s hoe de krater met de Vloed overloopt en hoe door een kanteling van het energieveld Antarctica ontstaat, die flink groter is dan wij denken. Je kunt z’n werk dus prima kijken, maar bedenk dat de Aarde niet op een krater van een grote bal ligt, waar de Maan een weerspiegeling van is. Maar de Maan is de weerspiegeling van de héle Aarde. We hoeven dus alleen maar in onze gedachten de krater te vervangen door de gehele Aarde om te begrijpen hoe het echt zit, als we Godgevlamste’s werk kijken.
In mijn eerste artikel, heden offline, heb ik benoemd hoe onze Platte Aarde met glazen koepel erover een bubbel is op een groter oppervlak. Dit komt ook terug in de Vedische geschriften volgens mij. Ik heb het een keer op een grote poster gezien die gebaseerd was op de Vedische geschriften. En ik heb ook gelezen over een alien die gestrand was met z’n ruimteschip (het was waarschijnlijk een djinn die zich als alien voordeed), die geïnterviewd werd door de autoriteiten, (of het was gewoon een grote leugen (met waarheden erin verstopt)) en die vertelde dat de Aarde een bubbel was in een soort oerwater, wat ik altijd een interessant idee heb gevonden. Dus wellicht is de Aarde dan een krater op een groter oppervlak waar we nog geen kaart van hebben. We zien dus in de Maan enkel een reflectie van onze wereld, en we hebben geen zicht op de andere werelden, in tegenstelling tot wat Godgevlamste zegt. Ik hoop dat het te begrijpen is wat ik zeg.
Ik begrijp dat als je nog gelooft dat de maan een rotsbal in de ruimte is, dat het lijkt dat hij even groot is als de zon, doordat hij precies op de goede afstand staat, terwijl hij eigenlijk een stuk kleiner is dus, en dat de maanlandingen echt waren, dan zul je nooit geloven wat ik in dit artikel zeg, maar als je stapje voor stapje gaat onderzoeken wat er waar is van alles, kom je er uiteindelijk achter dat wat ik hier zeg, dichter bij de waarheid ligt. De maan is geen ronde rotsbal in de ruimte; de officiële verhalen over z’n geschiedenis zijn allemaal onzin; de maanlandingen waren een grote hoax; en de maan is geen alien-ruimteschip die precies op de goede plek is geparkeerd. En het is waarschijnlijk ook geen plaats met reptiliaanse aliens of moon people (zoals een Twitter-contact mij ooit zei) die ons of onze zieleninhoud gaan eten als we net dood zijn gegaan. Allemaal zeer waarschijnlijk grote flauwekul…!
