Hoofdstuk

3.25

Dit hoofdstuk geeft een kritisch beeld van wat een HIV-besmetting en de ziekte AIDS betekenen. Er worden echt mensen ziek, maar de schuld geven aan het HIV-virus is onwetenschappelijk.
De HIV/AIDS-hoax

Inhoud

Inleiding
Geschiedenis
Ziektedefinitie
De tests: nattevingerwerk
Nog meer redenen die wijzen op een hoax
Dodelijke medicatie
Het COVID-vaccin en mogelijke HIV
Nawoord


Inleiding

De documentaire HIV/AIDS: Fact or Fraud geeft een goed beeld van wat HIV/AIDS inhoudt. Ook al is de documentaire gedateerd, laat het heel goed zien hoe iets wat niet klopt opgeblazen kan worden, als mensen autoriteit napraten, en er geld bij betrokken is, wat de leugen alleen nog maar versterkt. Het is dus eigenlijk een voordeel dat de documentaire gedateerd is, want dan is de grote lijn nog in het zicht, in plaats van leugenversterkende details, die het geheel alleen maar complexer maken. In dit hoofdstuk zal ik laten zien hoe belachelijk dit hele HIV/AIDS-gebeuren is.


Geschiedenis

Een samenvatting van een stukje geschiedenis, te zien in bovenstaande documentaire:

Toen in de jaren ’60 de anticonceptiepil werd uitgevonden, vond er een seksuele bevrijding plaats onder de jongeren van toen. Ook homo’s komen langzaamaan steeds meer uit de kast. Er is veel drugsgebruik onder de jongeren. Jaren later ontdekt men een hoge mate van immunodeficiëntie onder homoseksuelen in Los Angeles. Maar men zag het zelfde beeld bij hemofiliepatiënten, mensen die een bloedtransfusie hadden ondergaan, drugsgebruikers, en tuberculosepatiënten. AIDS is geboren. Er is sensatie in de media, want er wordt veel beweerd dat gedragsmatige oorzaken (bijvoorbeeld risicovol gedrag) de grondslag zijn voor deze immunodeficiëntie. Maar dat is niet politiek correct. En de betreffende slachtoffers accepteren dit niet als mogelijke oorzaak. De slachtoffers willen geen verantwoordelijkheid nemen. Dus wordt alles ingezet op het vinden van een schuldige. En smeekt men de regering om de oplossing. En tja, waar je massaal om smeekt bij de regering, dat zul je altijd krijgen…

Op 23 april 1984 wordt dan ook een persconferentie gehouden door de Amerikaanse regering waar Dr. Robert Gallo, een biomedisch onderzoeker naar voren wordt geschoven, die meent de oorzaak te hebben gevonden van AIDS. Hij dacht eerst dat retrovirussen kanker veroorzaakten. Dat bleek niet zo te zijn. Maar toen AIDS opkwam, greep Gallo z’n kans en opperde dat het HTLV-III virus (zo heette het HIV-virus toen) de oorzaak was van AIDS. Je moet toch iets de schuld geven als patiënten niet de verantwoordelijkheid voor hun eigen risicovolle gedrag willen accepteren. Gallo patenteerde de bloedtest wat hem veel geld opleverde. Ook werden er miljarden aan funds gegeven. En hij had z’n testresultaten niet voor peer-review opgegeven. Ze waren ook niet in tijdschriften verschenen. Toch werd er een persconferentie gehouden waarin de “zeer waarschijnlijke oorzaak” van AIDS werd aangegeven. De slachtoffers waren tevreden. Ook al is het niet de waarheid. De schuld ligt in ieder geval niet bij de slachtoffers. Na deze persconferentie verschenen de testresultaten ineens in de wetenschappelijke tijdschriften. Een gevaarlijke overtreding in het wetenschappelijke protocol.

Luc Montagnier van Institute Pasteur in Parijs claimde toen dat Gallo hun ontdekking van precies hetzelfde virus had gestolen, het LAV virus, dat Montagnier een half jaar eerder aan Gallo had gestuurd. De Franse regering zette een rechtzaak op tegen de Amerikaanse Health Department. Er werd voor een oplossing gekozen om de winst voor de bloedtesten te splitten. Het virus kreeg een nieuwe naam: HIV. Het werd Internationaal direct geaccepteerd, ook al was er sprake van twijfelachtig gedrag van Gallo.

In de documentaire HIV/AIDS: Fact or Fraud, vertelt Dr. Peter Duesberg (University Cal. Berkeley) dat hij vanaf het begin af aan skeptisch was op de claim dat Gallo de oorzaak van AIDS had gevonden. Gallo had tenslotte al vaker beweerd dat virussen oorzaak waren van allerlei ziektes. Duesburg onderzocht het en publiceerde 1 maart 1987 z’n resultaten, dat het HIV-virus ongevaarlijk was, en dat waarschijnlijk het vele drugsgebruik van de slachtoffers verantwoordelijk is voor de ziektes. Een groep artsen (met daarin verschillende bekende artsen en onderzoekers, ook de uitvinder van de PCR Test Kary Mullis) stelt vervolgens een herwaardering voor van de vraag of HIV AIDS veroorzaakt, dat uitgevoerd dient te worden door een onafhankelijke groep, en ze werden door het tijdschrift Nature geweigerd. Hierdoor liep het aantal ondertekenden voor deze herwaardering op tot 600 artsen en onderzoekers. Luc Montagnier komt zelfs terug op z’n eerdere standpunt over het virus dat hij ontdekt had, en maakt een statement dat HIV waarschijnlijk geen kwaad doet. Maar helaas werd aan deze industrie al zoveel geld verdiend, dat het te laat was, en de waarheid in het verdomhoekje verdween.


Ziektedefinitie

Het aantal T-helpercellen in het bloed is te laag bij AIDS-patiënten. Dit zijn witte bloedcellen die een rol spelen in het immuunsysteem. Een lage hoeveelheid T-helpercellen kan echter ook ontstaan als gevolg van drugsgebruik, slecht eten, terugkerende infecties, te veel antibiotica en te veel stress (en ik zelf voeg daar ook emotionele oorzaken aan toe). Het is niet bewezen dat dit lage aantal T-helpercellen door het HIV-virus komt. AIDS komt ook voor zonder HIV-infectie, alleen dan noemt men het geen AIDS. En de meeste mensen met HIV, ontwikkelen geen AIDS. Het bewijs voor HIV als ziekteverwekker is enkel maar gebaseerd op correlatie, omdat het virus veelal gevonden wordt in AIDS-patiënten. In Afrika hebben miljoenen mensen het HIV-virus. 97% ontwikkelt geen AIDS. In de VS hebben 1 tot 1,5 miljoen mensen het HIV-virus van 1984-1996. Maar er zijn maar een half miljoen AIDS-gevallen gemeld.

Wie wil weten waar de hoge correlatie vandaan komt, hoeft alleen maar naar de definitie van AIDS te kijken van de CDC: Iemand moet naast “geïnfecteerd” te zijn door het HIV virus, een laag aantal of percentage T-helpercellen in z’n bloed hebben. Of één van de ziektes die vaak voorkomen bij de slachtoffers. Maakt niet uit wat de oorzaak is van één van die ziektes. Als je zo’n veel voorkomende ziekte krijgt én je hebt antilichamen voor het HIV-virus in je bloed, dan heb je AIDS. Dat wil dus zeggen dat als iemand Kaposi’s Sarcoma (één van de veel voorkomende ziektes bij de betreffende mensen) + HIV heeft, dan is dat AIDS. Heb je daarbij geen HIV, dan is de diagnose Kaposi’s Sarcoma. Longontstekening + HIV = AIDS. Longontsteking zonder HIV = Longontsteking. Dementie + HIV = AIDS. Dementie zonder HIV = Dementie. Er bestaat geen enkele ziekte die specifiek is voor HIV. Hierdoor krijg je een 100% correlatie tussen HIV en AIDS, want gevallen waar er geen correlatie is, worden genegeerd. Dat is een self-fulfilling prophecy.

Toen AIDS net ontdekt werd, zeiden testresultaten dat ongeveer 50% van de AIDS-patiënten het HIV-virus hadden. In latere studies werden correlaties van meer dan 90% gevonden. Vervolgens wordt geconcludeerd dat de correlatie erg hoog is, en dat daarom het HIV-virus er wel mee te maken moest hebben. Maar correlatie is natuurlijk niet per se causatie, en zeker niet als door de ziektedefinitie alle niet-correlerende resultaten genegeerd worden.


De tests: nattevingerwerk

Als je dan naar deze video kijkt getiteld: House of Numbers - HIV Testing (From the Deluxe Edition DVD), zie je meteen dat de testen ook maar natte vingerwerk zijn. Er wordt ten eerste niet getest op het HIV-virus zelf, maar op antilichamen die zich in het lichaam bevinden als reactie op de zogenaamde infectie met het HIV-virus. Je zou dan denken, dat dat betekent dat je immuun bent voor HIV. Ziek worden is daarna niet meer mogelijk! Maar nee, alsnog wordt gezegd dat het virus kwaad doet en dat het “vernietigd moet worden door je immuunsysteem”, wat blijkbaar niet lukt, maar toch ook wel, want er zijn antilichamen in het bloed, dat wijst de HIV-test uit.

Bovendien vertelt men in House of Numbers dat er zo’n 70 verschillende redenen zijn waarom er op deze HIV-test valse positieven kunnen worden gegeven, en sommige van deze 70 redenen komen heel veel voor, zoals bijvoorbeeld een griepspuit die je hebt genomen, of drugsmisbruik, of andere virussen, zwangerschap, bloedtransfusies, andere ziektes zoals malaria, MS, of leverziektes. Hoe al die slimme dokters dan bepalen of het om een valse positief gaat of om een ware positief: ze kijken of je uit een risicogroep voor AIDS komt. Kom je uit een risicogroep, dan is het zeer waarschijnlijk een ware positief. (!!!) Wat een briljante logica. Maar niet heus! (Dat is wederom het bewijs dat statistieken niks zijn zonder inzicht in de achterliggende mechanismes. Met statistieken kun je alles bewijzen. Wiskunde is niets zonder de filosofie, dus trap niet in de “What’s your source for that?” en de “Show me the maths!” mensen, m.a.w. probeer deze uitspraken te relativeren en de beperkte waarde er van in te zien).

Verder zijn er ontzettend veel mensen die meerdere keren een HIV-test uitgevoerd hebben (voor COVID geldt precies hetzelfde) en de ene keer testen ze positief, de tweede keer negatief. Vervolgens test je nog een keer negatief, en dan weet je zogenaamd zeker dat je niet ziek bent. Maar oh wee, als je twee keer achter elkaar positief test, dan ben je zeker te weten dodelijk ziek. Maar niet heus! Om nog maar niet te spreken over dat sommige gekken willen dat het volk verplicht getest worden op al deze zogenaamde ziektes.

De criteria om te bepalen of je HIV hebt, zijn bij de verschillende tests ook per fabrikant en per land verschillend. Dus in het ene land heb je HIV (+AIDS) en een doodsdiagnose, terwijl je dat in een ander land niet hebt. En bij de ene test heb je wel HIV (+AIDS) en een doodsdiagnose, terwijl je bij een andere test dat niet hebt. Zodra het aantal gevallen van AIDS zakt, zoals in 1993, wordt de definitie weer aangepast, zodat er nog meer ziektes onder vallen, en het aantal AIDS-gevallen kunstmatig explosief stijgt, wat vervolgens weer uitgebreid in het nieuws komt met veel paniek en sensatie. Het is ridicuul.


Nog meer redenen die wijzen op een hoax

HIV is zo goed als identiek aan andere retrovirussen. Mensen hebben zo’n 50 tot 100 verschillende retrovirussen in het lichaam, vele duizenden. Waarom zou HIV ziekte veroorzaken, terwijl andere retrovirussen helemaal geen ziekte veroorzaken? En waarom zou het virus pas na 10 jaar ziekte veroorzaken? Waarom ben je eerst 10 jaar seropositief, en krijg je dan pas ziektes, die geen van allen specifiek zijn voor AIDS? Er bestaat niet zo iets als een traag virus.

HIV faalt ook Koch’s postulaten op meerdere criteria. Hetzelfde probleem als bij het coronavirus, dat naar mijn idee ook absoluut niet verantwoordelijk is voor alle ziektes die zijn waar te nemen bij mensen die toevallig een keer positief testen op het virus. Hier geldt ook weer: het is makkelijk de schuld te geven aan een fysiek iets, terwijl de oorzaken vaak uiteenlopen, en vaak ook te maken hebben met de emotionele staat waarin mensen zich bevinden of het gedrag wat ze vertonen. Maar daar wil men niet aan geloven, want dan zul je verantwoordelijkheid moeten nemen voor je toestand.

Bovendien zijn reacties in het lichaam ook veel te ingewikkeld om ze te reduceren tot de versimpelde weergave die virologen en immunologen hanteren. Een hoop antilichamen reageren met een hoop antigenen en je kunt ze onderling niet identificeren. Test om HIV op te sporen, zijn dus altijd natte vingerwerk. De enige test die bewijs is dat je het virus hebt, is een geïsoleerd virus rechtstreeks uit het menselijk lichaam genomen. En dat is nog nooit gelukt. Men zegt wel dat het is gelukt, maar dat is dan in vitro in een laboratoria gedaan, zonder dat de virussen echt uit het bloed kwamen. Dat wordt uitgelegd in deze documentaire, getiteld The other side of AIDS op 16:11 door AIDS-onderzoeker en chemicus David Rasnick, PhD.

AIDS is al jarenlang in z’n originele risicogroep gebleven. Volgens de documentaire HIV/AIDS: Fact of Fraud zijn 62% van de AIDS-patiënten uit de risicogroepen homoseksuele mannen. Als een ziekte zich niet verspreidt, dan betekent het dat het niet besmettelijk is. Als AIDS werkelijk door een virus zou worden veroorzaakt, dan zou het percentage AIDS-patiënten in de VS dat zich buiten de risicogroepen bevindt, veel hoger zijn, en dat is maar 3%. HIV verdeelt zich ook gelijk over beide sekses, 50% van de patiënten is man en 50% vrouw, maar 90% van de AIDS-patiënten blijkt man. Drugsgebruik is meer gecorreleerd met AIDS dan het HIV-virus zelf. Drugsgebruik onder mannen komt ook veel meer voor dan onder vrouwen. 60% van de vrouwen die AIDS heeft, gebruikt ook drugs. 62% van de AIDS-gevallen in de VS is microbe-gerelateerd, in Afrika is dat 90%. Ook zijn in Afrika 50% van de AIDS-gevallen man, en 50% vrouw, en zijn er geen risicogroepen, zoals in de VS.

Het internationale profiel van AIDS-patiënten verschilt dus zeer sterk. De eerder aangehaalde Dr. Peter Duesberg denkt dat de epidemie in Afrika dan ook een andere epidemie is dan die in de VS. De ziektes waar men in Afrika aan lijdt bij zogenaamde AIDS, zijn precies dezelfde als waar iedereen in Afrika aan lijdt, dus AIDS is waarschijnlijk een verzonnen ziekte. Alleen als je zegt dat het AIDS is waar iemand aan lijdt in Afrika, krijg je massa’s geld toegezonden van de WHO en de VN. Absolute stupiditeit. Vooral omdat veel mensen in Afrika niet eens schoon water hebben om te drinken, wat de grootste oorzaak van ziektes is.


Dodelijke medicatie

Er is geen bewijs dat HIV AIDS veroorzaakt. En als dat zo is, dan hebben miljoenen mensen onterecht een doodsdiagnose gehad, wat via je emotionele staat ook een duidelijk merkbaar effect op je fysieke toestand heeft. Vervolgens hebben honderdduizenden mensen onterecht AIDS-medicatie (AZT) genomen, wat puur gif is, en voor vele ziektes zorgt (ook AIDS) en in veel gevallen tot de dood leidt. Het is zware chemotherapie. En dat voor lichaamseigen virussen, die absoluut geen kwaad kunnen en waarvan niet aangetoond is dat ze ziekte veroorzaken. Natuurlijk ontken ik niet dat mensen ziek worden, maar wederom: de schuld geven aan een virus terwijl dat absoluut niet is bewezen, is belachelijk. Bovendien worden ouders die hun HIV-besmette kinderen geen AIDS-medicatie willen geven, soms door melding van klootzakken van dokters aan de autoriteiten, uit de ouderlijke macht ontzet, omdat zij verwaarlozend zouden zijn naar het kind, en de autoriteiten komen dan als de slaafjes dat ze zijn opdraven en vertrouwen en gehoorzamen blind deze zogenaamde ‘experts’ en hun leugens. Hetzelfde zien we in de laatste jaren bij ouders die hun kinderen niet willen vaccineren tegen COVID. Dat draait om dezelfde basis van leugens. De grootste blunders ooit.

Maar naar mijn idee is dit helemaal geen blunder. Dit is moedwillig gedaan. Aan de top kijkt men goedkeurend toe, op de goedgelovigheid van het volk, en de onderzoekers en artsen die de leugen in stand houden. Dit was waarschijnlijk precies de bedoeling, en wellicht gaan we in de komende tijd zien, waar deze leugen toe gaat leiden.


Het COVID-vaccin en mogelijke HIV

Prins Harry van Engeland riep hier op (PDF) dat iedereen zich op HIV moet laten testen. Dit kwam ongeveer tegelijk met het nieuws dat er in Nederland een bepaalde vorm van AIDS (PDF) was gevonden, die volgens sommigen te maken heeft met het vaccin. Dat het vaccin voor Covid een negatief effect heeft op je immuunsysteem kan goed. Er zijn zoveel berichten online dat het vaccin allerlei soorten ziektes veroorzaakt. Ik heb zoveel foto’s gezien van huiduitslag, bloedklonters, verslagen van hartproblemen, veel doden enzovoort. En dat allemaal om een virus waarvan niet bewezen is dat het de luchtwegproblemen veroorzaakt waar mensen regelmatig last van hebben. Ook hier is weer enkel een correlatie, geen causatie. Dus het zou me ook niet verbazen als blijkt dat het immuunsysteem van mensen naar de knoppen gaat door het nemen van deze vaccins. In sommige Twitterberichten wordt zelfs gezegd dat je door het vaccin besmet wordt met het HIV-virus. Luc Montagnier, die afgelopen week overleed, riep ook vlak voor z’n dood op dat mensen zich moeten laten testen voor HIV, en vervolgens hun overheid aan moeten klagen. Maar dit is allemaal bangmakerij. Het HIV-virus kan absoluut geen kwaad, net zoals andere retrovirussen. Wie weet zal een groot gedeelte van het volk positief testen op HIV, wat dus niet betekent dat er echte HIV-virussen in je lichaam zijn gevonden, en wat dus helemaal geen kwaad kan. En men krijgt vervolgens de doodsdiagnose, waarop men weer wanhopig om een oplossing gaat smeken bij de overheid, waarop Big Pharma weer met een fantastisch nieuw medicijn of vaccin komt, dat mensen alleen maar nog zieker maakt en zelfs tot de dood leidt. Zo ging het bij Covid, zo gaat het bij HIV. En zo gaat het bij ieder virus dat men gevaarlijk acht.


Nawoord

Virussen zijn niet gevaarlijk, maar hebben een opruimende functie in het lichaam. Als een vis in een vieze vissenkom zit en ziek wordt, dan zouden de hedendaagse dokters de vis vaccineren, in plaats van de kom te verschonen. Dit is de terreintheorie van Bernard en later Bechamp tegenover de microbetheorie van Pasteur. Lees deze webpagina (PDF) voor meer info. De microbetheorie is waar een groot deel van de westerse geneeskunde op gebaseerd is. Dit is gebeurd doordat aan het begin van de 20ste eeuw de Rockefellers (één van de rijkste families van de wereld) de universiteiten omgekocht hebben om deze theorie te gaan verkondigen. Dat had een duidelijk doel in de toekomst: de mensheid totale angst aanjagen voor microben, zoals we zien bij COVID en HIV/AIDS, zodat dit gebruikt kan worden om Satanische maatregelen op mensen te nemen, die normaal gedrag criminaliseren. Het is voor veel artsen makkelijk om de schuld van ziektes toe te wijzen aan microben omdat men buiten dat geen enkel idee heeft waarom ziektes ontstaan. Altijd wordt de schuld gegeven aan virussen, alsof er geen enkele andere reden is waarom mensen ziek worden. Verder heeft het gedrag dat virussen in laboratoria laten zien onder allerlei vreemde en opgewekte omstandigheden niets te maken met wat voor rol ze in het menselijk lichaam aannemen. Al die theorie is gebaseerd op modellen die een versimpeling van de werkelijkheid zijn. Het is een reflectie van het beperkte begrip dat AIDS-dokters hebben (ondanks de gedetailleerdheid van hun kennis) en een onvermogen om de juiste vragen te stellen. En zeker te weten is er ook kwade opzet in het spel. Aan de top welteverstaan. Alles wat daar onder zit, hoeft alleen maar met de juiste beloningen en straffen geconditioneerd te worden om de leugen te geloven, die op elk niveau weer anders is. De heersende machten hebben zich geperfectioneerd in dit spel.

Dan heb ik als laatste nog een paar adviezen: laat je op geen enkel virus testen, het is allemaal nattevingerwerk. Laat je niet bangmaken door dokters dat je dood gaat, terwijl je geen klachten hebt. En neem nooit dodelijke medicijnen, en doe dat zeker niet als je geen klachten hebt. En verder: ga niet over tot risicovol gedrag, maar neem verantwoordelijkheid voor je gedrag. Daar zijn veel ziektes zeker al mee uit te bannen!

deel dit hoofdstuk:

Spring naar
een andere pagina:

Deel 1

1984—2017

Een kort overzicht van mijn jeugd, hoe mijn behandeling voor zware angst- en identiteitsproblematiek helemaal misgaat, en hoe ik deal met de rampzalige gevolgen.

Deel 2

2018—2023

Hoe ik informatie ontdek over entiteiten die lichamen overnemen en hoe deze entiteiten uiteindelijk de aanval op mij en m’n omgeving openen.

Deel 3

div. onderwerpen

Hoe ik mijn ervaringen in therapie kan verklaren, welke andere dingen ik in m’n zoektocht naar waarheid ontdekt heb en mijn opinie over andere zaken.

Artikelen

2020—2024

Een deel van de artikelen die ik in de loop van de tijd heb geschreven. Sommige staan offline nu, maar zijn opnieuw verschenen in de drie delen van mijn verhaal.