Hoofdstuk

3.27

In dit hoofdstuk praat ik over theocratie, en deel ik de zonden waar ik me schuldig aan heb gemaakt in mijn leven.
Terechtstaan voor mijn zonden

Veel mensen vergelijken theocratieën met dictaturen, omdat er geen goede voorbeelden van theocratieën zijn in deze tijd. Maar in het geval dat iedereen die leeft zichzelf actief op één lijn brengt met de universele waarheid (die zeker bestaat), en deze universele waarheid geen geheim is zoals op deze wereld, maar actief nagestreefd wordt door iedereen, dan is een theocratie de enige juiste regeringsvorm, is mijn mening. Dan is het de perfecte balans tussen goed voor jezelf zijn en goed voor de ander zijn. Men zegt soms dat je in het geval dat iedereen op die manier in elkaar zit, je, wanneer je voor een theocratie kiest, de theocratie niet nodig hebt, en het net zo goed een democratie kan zijn. Hier moest ik toch even over nadenken:

Theocratie betekent eigenlijk heerschappij van God. Het kan een staatsvorm met geestelijken aan het hoofd zijn die trouw zijn aan die universele waarheid, maar het kan ook een staatsvorm zijn met God aan het hoofd. Dit is geen dictatuur als iedereen zich met de wetten van God in overeenstemming heeft gebracht en door hard te werken op één lijn is gekomen met deze heerschappij, die dus de perfecte combinatie/balans is van wat goed is voor het individu en wat goed is voor de gehele gemeenschap. Zeggen dat het dan net zo goed een democratie kan zijn, kan niet. Want dan passeer je God. En God is de Bron van alles, dus die moeten we daarin eren. Pas je in zo’n gemeenschap, samen met je medemensen, dan is het letterlijk een paradijs.

De mens is echter door de Zondeval en de invloed van de Luciferische entiteiten (die de Vrije Wil introduceerden) niet meer gehoorzaam aan God, maar is, als individu, te groot gegroeid en op de Troon van God gaan zitten. Dit is een ontwikkeling waar bewust voor is gekozen door de hogere machten, zodat de mens onafhankelijk van God kan worden, iets wat ik in eerdere hoofdstukken en ook mijn artikelen al heb herhaald. Maar als je die onafhankelijkheid bereikt hebt, is het zaak dat je hier ook je plaats kent, en terug leert gehoorzamen aan God, maar dit keer is het dan geen blinde gehoorzaamheid, maar een onafhankelijk soort gehoorzaamheid. Een gehoorzaamheid uit vrije wil dus. Dit is de oplossing voor alle problemen die deze wereld kent. En de infiltratie van 3 groepen van kwade entiteiten op de wereld, zorgt ervoor, dat de juiste interacties plaatsvinden, die de mens zo snel mogelijk naar deze zeer gebalanceerde toestand leiden, maar het vergt wel dat de mens hier z’n eigen rol serieus in neemt en het benodigde innerlijke werk doet, om dus naar deze Christus-toestand toe te werken.

Om in de geest van Christus te leven, moet de mens zich dus wel op één lijn brengen met waar deze Christus-figuur voor staat. Maar wellicht ook met God’s wetten. Sommige mensen zeggen dat de 10 Geboden onder het oude convenant vallen, en Jezus de prijs hiervoor heeft betaald. Je zou misschien kunnen denken dat de wereld, waarin het principe van de Christus bekend is, en de kwade krachten ruimte krijgen om hun werk te doen, en de kwaadaardigheid van mensen altijd onder controle wordt gehouden door middel van ziektes, de dood, en karma, die door de goedaardige geesten als tegenwicht in zijn gezet voor deze kwaadaardige invloed, we niet per se wetten nodig hebben, omdat het samenspel van al deze krachten, je automatisch al toeleidt naar het Christus-ideaal, welke een universele waarheid is, en geldt voor ieder mens, ongeacht geloof of afkomst of wat dan ook. Maar andere mensen menen dat de wetten nog steeds geldig zijn, maar dat de originele betekenis van deze 10 Geboden wat onderzoek vereist. Johan Oldenkamp heeft dat onderzoek gedaan met behulp van oude Bijbels en heeft een video gemaakt, die je op z’n site kan bestellen (videonummer 20: De Wet), die de 10 Geboden uitlegt zoals ze werkelijk bedoeld zijn en het is de moeite waard om dit te kijken. Hij maakt korte metten met de kromme weergave van de Geboden die in latere Bijbels staan, en zorgt dat we allemaal wat met deze wetten kunnen, die dus al de gewone menselijke wetten overbodig maken.

Maar eigenlijk hebben we allemaal gezondigd wat deze 10 Geboden betreft. En ook de 7 hoofdzonden zijn een belangrijke graadmeter. Het gangbare verhaal is dat al onze fouten ons vergeven zullen worden, als we tot inkeer komen, onze fouten toegeven en nooit meer diezelfde fouten zullen maken. Maar eigenlijk betrap ik me op sommige momenten op de impuls dat ik het gepraat over zonden en tot inkeer komen, een beetje kinderachtig vind allemaal. Want de realiteit ligt toch vaak iets anders, iets genuanceerder, iets ingewikkelder. Juist doordat mensen beschadigd raken in hun leven, met name in de kindertijd, wanneer zij afhankelijk zijn van volwassenen, blijven zij in hun latere leven steeds maar weer in zonden vervallen. Zij worden in hun latere leven verantwoordelijk gehouden voor dingen die ontstaan zijn door groot onrecht dat hen is aangedaan, waar ze zelf eigenlijk niet verantwoordelijk voor waren, maar wat er voor zorgt dat zij in hun latere leven gevolgen ondervinden hiervan, waar zij wel zelf verantwoordelijk voor worden gehouden. Laten wij met al deze mensen, waar ik ook bij hoor, compassie hebben.

Soms is het onrecht zo groot, dat de enige manier om toch een stabiele basis te krijgen, het omhoog brengen van een moorddadige razernij is, die men dan leert hanteren door strenge gedragstherapie. Dat proces heb ik dus ook ondergaan. En ik voelde me heel goed toen. Maar ik was altijd boos! Dit noemt men dan weer één van de hoofzonden. Maar ook heb ik heel m’n leven last gehad van moeheid en de laatste jaren van procrastinatie, het uitstellen van dingen, iets wat geïnterpreteerd kan worden als luiheid, maar dat absoluut niet is. Verder heb ik verschillende dingen gedaan die ik niet had moeten doen: Ik heb één keer een zakje chocolademuntjes uit de supermarkt gestolen, ik heb op de middelbare school een identiteitsbewijs ‘vervalst’, zodat iemand een café binnen kon komen, ik heb ingebroken in iemands emailaccount doordat ik het antwoord wist op haar geheime vraag, en kijk ik vanaf m’n 14de al naar blote meiden op het internet, en in mijn latere leven, naar porno. Dit doe ik nog steeds ongeveer 1x in de maand, en ik kan het steeds maar niet laten. Ook heb ik seks gehad voor het huwelijk. Juist doordat ik met zo’n ontzettende agressie in zo’n benauwende gevangenis ben gestopt in mijn jeugd, krijg ik soms een grote behoefte om vrij te breken, en andere mensen vrij te willen zien breken om te ontsnappen aan de benauwende morele orde die ik mezelf normaliter op leg. Je kunt je zelf alleen een strikte morele orde opleggen, als de immorele gevoelens er voldoende mogen zijn. Pas dan kun je ze doorwerken en uiteindelijk transmuteren tot hogere gevoelens. Het is dus zeer belangrijk dat je deze agressieve gevoelens, die gefaciliteerd worden door de diepste delen van de hersenen, het reptielenbrein, leert integreren. Gaat dat niet, dan zal een normale morele orde altijd extra benauwend voor je voelen, ook al weet je met je verstand dat deze morele orde de enige weg is naar een vreedzame samenleving. Deze behoefte om mezelf te laten gaan, juist omdat ik in zo’n benauwende gevangenis zit, hoort wat mij betreft bij lust, wat ook weer een hoofdzonde is, en waar deze wereld echt propvol van is. Dan heb ik ook nog de hoofdzonde gulzigheid, niet omdat ik nu zo veel vreet, maar wel omdat ik eigenlijk voornamelijk slechte dingen eet, waar ik uiteindelijk niet eens plezier aan beleef. Dan de volgende hoofdzonde: jaloezie. Dat heb ik eigenlijk alleen maar in mijn adolescentie gekend, bijvoorbeeld als mijn toenmalige vriendin met een andere jongen aan het praten was, ontstaan in de relatie met mijn moeder en vader. Gigantisch jaloers was ik toen. Verder heb ik in mijn leven mijn zus meerdere keren geslagen, wat meteen een trauma werd voor me doordat ik m’n vader hetzelfde had zien doen bij m’n zus, en ik me dan met hem indentificeerde en aan de keren dacht dat hij had ook bij mij deed. Ook heb ik verschillende jongens, waar ik last van had, die altijd jonger waren dan ik, fysiek opgepakt en weggegooid, als stukken vuil, eentje zelfs in de sloot. Dat voelde toen lekker, maar het was wel laf. En ik heb voor een aantal meiden van 17, die het aan me vroegen, een fles drank gekocht in de supermarkt. Ook zoiets, wat ik nu nooit meer zou doen. Ik heb ook vrouwen versierd die al een vriend thuis hadden zitten. Erg respectloos. Verder heb ik jarenlang in mijn leven via nieuwsgroepen duizenden speelfilms gedownload, zonder ook maar één cent aan de makers te betalen. Nu ben ik wel voor de vrije verspreiding van informatie, en zijn die filmmaatschappijen al supervermogend, maar toch is het niet echt netjes wat ik deed. En nog iets wat immoreel is, is dat ik m’n hele leven vlees heb gegeten, terwijl ik weet dat die beesten onnoemelijk hebben geleden. Maar ook bij dit onderwerp is het weer zo dat ik me niet sterk genoeg voel om er voorgoed mee af te rekenen. Je kunt alleen stoppen met immorele dingen als je immorele gevoelens er mogen zijn. Pas dan kun je deze gevoelens loslaten. Dat is nu juist zo’n ontzettende paradox. Juist wanneer je agressie er mag zijn, ben je niet agressief. Juist wanneer het er niet mag zijn, is het nodig om het naar boven te halen in je lichaam door bijvoorbeeld therapie.

Dus je ziet het, ik ben een door en door imperfect mens. En ga me niet heiliger voordoen dan ik ben. Ik hoop dat ik, door de dingen die ik geleerd heb in m’n leven te delen, zoals ik op deze site doe, terecht kan staan voor mijn fouten. Zoals ik al zeg, ben ik nog niet zondenvrij, en dat zal ik ook niet gaan worden, want dat vereist een sterkere geest. Ik ben imperfect. Maar laten we er alsjeblieft niet kinderachtig over doen en realistisch blijven. Wel weet ik hoe een mens perfect kan worden, en hoe de mens met de Christus-figuur een ideaal heeft, waar hij naar toe kan werken, en waar hij alleen maar heel nederig van kan worden, en dat is dan ook wat ik op deze site probeer te delen. Ik hoop dat ik u hiermee kan inspireren.

deel dit hoofdstuk:

Spring naar
een andere pagina:

Deel 1

1984—2017

Een kort overzicht van mijn jeugd, hoe mijn behandeling voor zware angst- en identiteitsproblematiek helemaal misgaat, en hoe ik deal met de rampzalige gevolgen.

Deel 2

2018—2023

Hoe ik informatie ontdek over entiteiten die lichamen overnemen en hoe deze entiteiten uiteindelijk de aanval op mij en m’n omgeving openen.

Deel 3

div. onderwerpen

Hoe ik mijn ervaringen in therapie kan verklaren, welke andere dingen ik in m’n zoektocht naar waarheid ontdekt heb en mijn opinie over andere zaken.

Artikelen

2020—2024

Een deel van de artikelen die ik in de loop van de tijd heb geschreven. Sommige staan offline nu, maar zijn opnieuw verschenen in de drie delen van mijn verhaal.